Արցախ
ու հաւատի դղեակներ դրեցինք ուսերիդ վրայ,
մեր ականջները խլացան զուռնայի ձայնից
ու չլսեցինք ահազանգող աղերսանքը քո։
Թաւշէ թիկնոց փռեցինք հիւծուող մարմնիդ վրայ
ու նոր արքային Արա անուանեցինք, միամտաբար։
Քո պարանոցին զարդեր կախեցինք պարզամտութեան
ու սնափառ խնջոյքներ արինք ցուցամոլութեամբ։
Դեռ յաղթանակի համը չտեսած՝
պարտութեան երգով շուրջպար բռնեցինք, թիւրիմացաբար։
Մենք քեզ ծնեցինք, բայց չմայրացանք,
մեր իսկ ձեռքերով քեզ խաչ հանեցինք,
մենք դաւեցինք քո մանուկ սրտին,
քեզ որբացնելով` մենք էլ որբացանք։
Լոս Անջելես
No comments:
Post a Comment