Ես մնում եմ քո հայացքի ծայրամասում,
որպես կրկներգ
քո սիմֆոնիկ օրերի շարքում,
որպես ծխի մի կտոր
լուծվող օդի մէջ։
Ես շփոթված մի ալիք
մակընթացային,
այն գեղեցիկը՝ չափազանց նուրբը
և լույսը աղոտ,
որ հետապնդում է աստղին անմատույց։
Ես այն պոեզիան,
որ հրաժարվում ես կարդալ։
Ես այն ուրվականը,
որ թաքուն ապրում է
անհաղորդ քո գրկում։
Նոյեմբեր 2019
Լոս Անջելես
No comments:
Post a Comment